Z sukcesem w Salzburgu

„Rekordziści” wzięli udział w 11. edycji turnieju Itzlinger Sommercup U-11.

Stawka doborowa i międzynarodowa, bowiem na starcie pojawiły się 20 zespołów z: Bośni i Hercegowiny, Rumunii, Serbii, Włoch, Niemiec, Węgier, Słowenii, Austrii, Słowacji, Czech, Chorwacji i „jedynak” z Polski – Rekord Bielsko-Biała, drużyna złożona z zawodników urodzonych w 2014 roku. Na marginesie, był to szósty start biało-zielonych w austriackich zawodach. W 2022 roku „rekordziści” z rocznika 2011-go, podopieczni trenerów Rafała Błażyczka i Marcina Kasperka, sięgnęli po turniejowe zwycięstwo. Po trzech latach powtórki było bardzo blisko…, niemniej – gratulujemy!

11. Itzlinger Sommercup U-11, Salzburg, 28-29.06.2025

Wyniki w eliminacyjnej grupie A:

FK Priboj (Bośnia i Hercegowina) – Rekord Bielsko-Biała 2:4; gole: Duraj – 2, Stasiak, Gala po 1

ESV Munchen (Niemcy) – Rekord B-B 1:5; Dąbrowski – 2, Hubczyk, Gala, Kapelus po 1

OFK DIF Kosovska Mitrovica (Serbia) – Rekord B-B 3:2; Wójtowicz, Stasiak

LPS Sebes (Rumunia) – Rekord B-B 0:4; Duraj – 3, Stasiak – 1

Faza finałowa:

1/4 finału: Lokomotiva Trnava (Słowacja) – Rekord B-B 0:1; Hubczyk

1/2 finału: OFK DIF Kosovska Mitrovica (Serbia) – Rekord B-B 1:3; Hubczyk – 2, Duraj – 1

o 1. miejsce: NK Bravo Lublana (Słowenia) – Rekord B-B 2:2, rzuty karne: 5:4; Stasiak, Gala

Końcowa kolejność:

1. NK Bravo Lublana

2. Rekord Bielsko-Biała

3. OFK DIF Kosovska Mitrovica

4. FK Tvrdava Bač (Serbia)

…

Rekord U-11: Antoni Sowa, Maciej Mirko – Wiktor Duraj, Tobiasz Dudka, Oskar Dąbrowski, Aleksander Lisecki, Krystian Hubczyk, Dawid Gandzel, Jan Gala, Ksawery Stasiak, Allan Urbańczyk, Michał Wójtowicz, Kacper Szczygielski, Miłosz Łopatka, Bartłomiej Zątek, Przemysław Kołodziej, Kacper Połowczuk, Davyd Kapelus, Kacper Janusz

Trenerzy: Marcin Kasperek i Witold Moroń

Opinia trenera – Marcin Kasperek: - Itzlinger Cup to turniej, który na stałe wpisał się w kalendarz 11-letnich „rekordzistów”. Idea turnieju idealnie wpisuje się w filozofię naszego klubu i fakt, że właściwe staliśmy się jego częścią jest dla nas ogromnym zaszczytem. Ten turniej był jednak wyjątkowy z kilku względów. W turnieju brało udział 20 zespołów z 12-stu krajów. Wystąpiliśmy w tych zawodach, jako jedyni przedstawiciele Polski. Fakt ten dodatkowo zmobilizował naszych chłopaków. To co jednak zaprezentowaliśmy na boisku i poza nim, przerosło nawet moje oczekiwania. Z meczu na mecz poprawialiśmy dosłownie wszystko, co mogliśmy. Byliśmy drużyną, która rośnie w oczach i finał, który było nam dane zagrać w pełni nam się należał. W finale doświadczyłem wydarzeń cudownych. Porażka, która nam się przytrafiła stała się naszym błogosławieństwem. Śmiertelnie szczerze i poważnie muszę przyznać, że gdybym mógł cofnąć czas i wybrać przebieg i rezultat meczu, to powtórzył bym absolutnie wszystko. Pierwszy raz zobaczyłem, jak porażka zwycięża. Miałem niezłudne wrażenie, że kibicują nam wszyscy. Graliśmy z drużyną, która wydawała się poza naszym zasięgiem, a jednak finał pokazał zupełnie coś innego. Poziom i kultura naszej gry sprawiły, że przegrana była po prostu niespodzianką. Reakcja chłopaków na przegraną była godna ich postawy. Tak nie zachowują się 11-latkowie... Tak nie zachowują się dorośli... Tak zachowują się tylko ludzie dojrzali i wyjątkowi. Kto widział ten wie! Ogromne brawa dla chłopaków, równie wielkie brawa dla organizatorów. Największe brawa i gratulacje ślę jednak do rodziców chłopaków z tej grupy. Wyznaczyliście Państwo zupełnie nowy trend. Poziom Państwa współpracy i zaufania jest na pułapie dotąd dla mnie niespotykanym. Dynamiczny rozwój grupy jest tylko i wyłącznie tego efektem i za to Państwu z całego serca dziękuję. Ogromne podziękowania należą się również dla jeszcze jednej osoby. Robert Neureiter – du bist ein wundervoller Mann!

PS. Osobne podziękowania dla 'Szatanów", za wsparcie - rzeczowe i duchowe!